Zavallı Menderes!
Başbakan Adnan Menderes milletin arkasında olduğunu son anına kadar söyleyip durdu. �Benim ne Mussolini gibi Kara Gömleklilerim, ne de Hitler gibi SS�lerim var� diyordu. Bir de dilinden düşürmediği, �Millet arkamdadır� sözü. �Zavallı Menderes� diye yazıyor Ali Fuad Başgil 27 Mayıs İhtilali ve Sebepleri (İstanbul 1966, Yağmur Yayınevi) adlı kitabında ve ekliyor: �Ne saf kalplilik: Halka güvenmek karınca yuvasına sığınmaktır.�
Ama Menderes budur. Saflığın verdiği kahramanlık vardır onda. İkide bir kulağına kadar gelen darbe ihbarlarını, �Türk ordusuna böyle bir iftirada bulunamam� diye geri çevirmesinden bellidir bu. Son ana kadar ordunun darbe yapmayacağına olan inanc, onu halkın arasına fırlatmış, işi, Kızılay Meydanı�nda gençlerin ortasına dalarak ne istediklerini sormaya kadar götürmüştü.
�Halk� lafını düşürmüyordu dilinden. �Görmediniz mi, Eskişehir�de 200 bin kişi toplanmıştı� diyordu. Ama aynı halk, Menderes�in idam edildiği 17 Eylül 1961 günü, sokaklara bile çıkmayacak, tam siper evine kapanarak sükûnetle bekleyecekti olacakları. Aynı 17 Eylül günü, İstanbul�un tarihine suç işlenmemiş tek gün olarak geçecekti. Menderes�in önüne elinde bıçağıyla çocuğunu yatırıp �Sana kurban olsun� diyen halk, o uğursuz günü, evinde, radyosunun başında, hüngür hüngür ağlayarak geçirecekti.
�Zavallı Menderes!�
Başgil hoca haklı ki yerden göğe!
Kaynak: Küller Altında Yakın Tarih, Mustafa Armağan, sâhife: 102
|